يكي از عمده مشكلات داروي ضد سرطان پاكلي تاكسل ميزان حلاليت بسيار پايين آن در محيط هاي مايي است. تا به حال فرمولاسيون هاي زيادي براي حل اين مشكل ارايه شده است، اما در اكثر موارد تركيبات استفاده شده براي فرمولاسيون از خود دارو سمي تر بوده و موجب افزايش اثرات جانبي و كاهش كارآيي دارو مي شود. طراحي و ساخت نانو سامانه دارويي پاكلي تاكسل بر پايه ميسل هاي پليمري پلي يورتان پايه آبي با توجه به خصوصيات فيزيكي وشيميايي دارو براي حل مشكلات مذكور يك روش مناسب تشخيص داده شد. ميزان لودينگ بالاي دارو ( 80% داروي پاكلي تاكسل(، اندازه ي ذره اي (3/ ۵٠ نانومتر) بالاتر از 40نانومتو)براي جلوگيري از دفع سريع از كليه) و پايينتر از ٨٠ نانومتر(براي ورود آسان به سلول هاي سرطاني)، يكنواختي توزيع اندازه ذره اي )اختلاف اندازه ذرات كمتر از يك نانومتر(، پتانسيل زتا مناسب براي ممانعت از همتوده اي شدن ذرات و همينطور تحريك سيستم ايمني بدن، رهش بسيار كمتر در شرايط خون و بسيار بالا در شرايط داخل سلول سرطاني، پايداري بالاي نانوسامانه دارويي تحت شرايط in vitro از جمله خصوصيات بارز اين نانو سامانه دارويي محسوب مي شوند.